วัดพิมพาวาส (ใต้) เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย โดยมีพระสงฆ์อยู่ 5 รูป ตั้งอยู่หมู่ที่ 2 บ้านคลองวังขื่อ ตำบลพิมพา อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา บริเวณใกล้เคียงยังมีวัดพิมพาวาส (เหนือ) ซึ่งเป็นวัดมอญเช่นเดียวกันแต่สังกัดมหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 9 ไร่ 3 งาน 87 ตารางวา วัดพิมพาวาส (ใต้) ก่อตั้งวัดเมื่อปี พ.ศ. 2430 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. 2469 โดยนายนุ่ม นางพุก และนายบุญได้ถวายที่ดินให้สร้างวัด มีนายหนู วรศิริ นายปาน ทองดี        และนายบ๊ะ พร้อมชาวบ้านคลองพระยาสมุทร ร่วมใจกันสร้างวัดโดยได้นิมนต์พระอาจารย์หนูจากวัดทิพพาวาส เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร มาเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก โดยตั้งชื่อวัดให้คล้ายคลึงกันว่า "วัดพิมพาวาส" เสมือนเป็นวัดพี่น้องกัน เดิมวัดพิมพาวาสเป็นวัดรามัญธรรมยุต ต่อมาในสมัยที่พระครุฑดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ได้มีข้อขัดแย้งระหว่างพระสงฆ์ 2 นิกาย คือ ธรรมยุตและมหานิกายซึ่งอยู่ร่วมวัดเดียวกัน ภายหลังจึงแยกเป็นวัดพิมพาวาส (เหนือ) และวัดพิมพาวาส (ใต้) อาคารเสนาสนะที่สำคัญประกอบด้วยอุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฏิ 12 หลัง ศาลาอเนกประสงค์ หอระฆัง และเจดีย์บรรจุคัมภีร์พระไตรปิฎกภาษารามัญ วัดยังคงสืบทอดประเพณีชาวมอญที่สำคัญ ได้แก่ ประเพณีการแห่ธงตะขาบของชุมชนชาวมอญ  พิธีแห่ธงตะขาบเพื่อนำมาถวายแด่พระสงฆ์ ก่อนที่จะมีการอัญเชิญนำไปขึ้นสู่ยอดเสาหงส์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ประจำเผ่าพันธุ์ของชาวมอญ บริเวณหน้าศาลาการเปรียญ  และการตักบาตรน้ำผึ้ง